5 Ocak 2015 Pazartesi

Aynı Yıldızın Altında / The Fault in Our Stars - Kitap vs. Film


Aynı Yıldızın Altında'yı okuyalı 6 ay kadar oluyor. Aslında çok popüler kitapları okumayı sevmem, okumam da. Eğer gerçekten okumak istediğim bir kitapsa da birkaç sene beklerim. Gençlik kitaplarını ise hiç sevmiyorum. İlk kuralımı birkaç kez bozdum, ikincisini bozmak John Green'e kısmetmiş :).

Spoilera girmeden önce, önce kitap mı film mi konusuna geleyim :). Kesinlikle önce kitap. Filmi izlemeseniz de olabilir zaten.

SPOILER İÇERİR

Kitabı çok sevdim. Olgunlukları, zekaları, aşkları, kısacık süreleri olduğunu bildikleri halde hiç bitmeyecekmiş gibi yaşamaları çok hoşuma gitti. Hazel'ı beklerken bir anda Augustus'un ölmesi ile de öyle hırpalandım ki, uzun zamandır beni en çok ağlatan kitap oldu.

Kitapta etkilendiğim çok şey var ama sanırım içime en çok işleyeni şu:
"Ama Gus, sevgilim, kendi küçük sonsuzumuz için sana ne kadar teşekkür etsem az. Yaşadıklarımızı hiçbir şeye değişmem. Sayılı günler içinde bana bir sonsuzluk verdin ve bunun için sana müteşekkirim."
Sayılı günlerimiz içindeki sonsuzluklar. Nostalji ölmenin yan etkisiydi ve yan etkileri yaşamak için ölümcül bir hastalığa yakalanmış olmaya gerek yok. Hepimiz hissediyoruz, sadece farkına varmıyoruz, sonsuza kadar yaşayacağımızı sandığımız için belki de.



Kitabı okuduktan sonra bir süre filmi izleyemeyeceğime kanaat getirdim. Bu kadar hırpalanmak yetmişti :). Bugün evde grip yatarken izlemek istedim. Ama beklediğim gibi değildi. Evet ağladım ama film kitaba göre çok basitti. Çok önemli yerleri çıkarmış ve değiştirmişler. Filmde hikaye çok üstünkörü geçiyor.

163

Yine de Hazel ve Augustus'u görmek, birbirlerine aşık olmalarını, kısacık zamanlarındaki sonsuzluklarını izlemek güzeldi.

Filmden sonra Augustus ile Hazel arasındaki unutulma/hatırlanma konuşmalarını düşündüm. Yaklaşık olarak kaç günüm kaldığını biliyor olsam, sanırım Hazel gibi sevdiklerimle yetinirdim. Görmediğim yerleri görmek, tatmadığım yemekleri denemek çok da ilgi çekici gelmezdi sanırım. Hiçbiri kalmayacak sonuçta. Ama o gezileri sevdiklerimle yapabilirsem bir anlamı olurdu. Ardımdan daha fazla anı bırakmış olurdum. Belki blogumla daha çok ilgilenirdim, daha fazla fotoğraf çekerdim. Bir şeyler bırakmış olurdum.

169



0 yorum:

Yorum Gönder